Istotnym parametrem przy doborze parametrów pracy konwertera energii słonecznej jest orientacja jego płaszczyzny względem słońca. Do porównania ilości energii jaką można uzyskać przy różnych orientacjach modułu można użyć specjalistycznych programów symulacyjnych np. GetSOLAR czy PVSYST. Pozwalają one na przeprowadzanie symulacji, wymiarowania, pomiarów i analizy systemów fotowoltaicznych. Symulacje dokonywane są w oparciu o meteorologiczne dane godzinne. Mogą to być dane doświadczalne lub syntetycznie wyliczone przez programy dane godzinne na podstawie miesięcznych wartości nasłonecznienia.
Symulacja została przeprowadzona przy wykorzystaniu informacji z bazy danych projektu SoDa (SoDa Global Radiation Database). Wynika z niej że roczna suma energii promieniowania słonecznego jest największa dla kąta 30°– 50°. Dla systemu autonomicznego optymalna wartość kąta nachylenia modułu zmienia się w zależności od pory roku. Jeśli płaszczyzna odbiornika (modułu fotowoltaicznego lub/i kolektora słonecznego) są zamontowane w sposób pozwalający na regulację kąta nachylenia, korzystna jest zmiana nachylenia w ciągu roku, w zakresie 20° w lecie do 70° w zimie.
Programy symulacyjne pozwalają na bardzo dokładne określanie optymalnego położenia płaszczyzny, na którą pada promieniowanie słoneczne (zarówno nachylenie jak i kąt azymutu). Wartości w tabeli określają stosunek FT (ang. Transposition Factor) natężenia promieniowania dla danej orientacji płaszczyzny do wartości natężenia promieniowania padającego na płaszczyznę poziomą.
Symulacja promieniowania słonecznego padającego na płaszczyzny nachylone pod różnymi kątami do płaszczyzny poziomej: α =10°, 30°, 50°, 70°, 90° dla danych uśrednionych
Dane zestawione w tabelach obrazują zależność ilości generowanej energii do nachylenia płaszczyzny konwertera promieniowania słonecznego. Poprzez odpowiednie zorientowanie płaszczyzny odbiornika można optymalnie wykorzystywać docierającą energię. Kąty nachylenia optymalnie zorientowanego modułu zmieniają się w ciągu roku.
Dla miesięcy zimowych (styczeń, luty grudzień) maksymalne wartości FT występują dla kąta nachylenia 60° – 70° i azymutu 0°. W miesiącach wiosennych (marzec, kwiecień, maj) maksymalne wartości FT występują dla kąta nachylenia 30° i azymutu -15° – 15°.
W miesiącach letnich (czerwiec, lipiec, sierpień) maksymalne wartości FT występują dla kąta nachylenia 10° – 20° i azymutu -15° – 15°. Obserwujemy, że dla miesięcy letnich dokładne zorientowanie modułu nie jest tak krytyczne, jak w pozostałych porach roku. Dla miesięcy jesiennych (wrzesień, październik, listopad) maksymalne wartości FT występują dla kąta nachylenia 50° i azymutu 0°.
Średnie wartości energii promieniowania słonecznego w funkcji kątów określających zorientowanie płaszczyzny w przestrzeni (azymut i nachylenie) za okres całego roku.
Równie istotnym czynnikiem wpływającym na ilość przypadającej energii w ciągu dnia, tygodnia, jak i miesiąca ma zachmurzenie ( które zostało uwzględnione przy określaniu map słonecznych i ilości padającej energii w ciągu roku ).
