Bez względu na typ kolektora, sprawność kolektorów słonecznych i charakteryzujące je parametry określa norma PN - EN 12975 – 1 słoneczne systemy grzewcze i ich elementy – kolektory słoneczne część 1: wymagania ogólne.
Zgodnie z polską i jednocześnie europejską normą PN EN 12975-2 kolektory słoneczne podlegają badaniom określającym ich sprawność. Sposób wykonania badań jest jasno opisany to pozwala na porównywanie wyników i na ich podstawie możliwe staje się porównanie różnych typów kolektorów.
η = η0 - a1·Tm - a2·Tm2
Tm = ( Ts - Te)/G
Gdzie:
η - sprawność kolektora
η0- sprawność optyczna kolektora (bez strat ciepła)
a1 - współczynnik strat liniowych (wyznaczany doświadczalnie) [W/m2K]
a2 - współczynnik strat nieliniowych (wyznaczany doświadczalnie) [W/m2K]
Tm - temperatura różnicowa między średnią wartością temperatury na kolektorze, a temperaturą otoczenia. [K]
Ts - średnia temperatura czynnika grzewczego w kolektorze [K]
Te - temperatura zewnętrzna [K]
G - natężenie promieniowania słonecznego [W/m2]
Badania wykonuje się dla promieniowania 400 W/m2, 700 W/m2 oraz 1000 W/m2
Tabele przedstawiające wartości temperatury różnicowej Tm w zależności od temperatury zewnętrznej i średniej wartości temperatury w kolektorze słonecznym.